Paulina Sosnowska

Tytuł jest dniem w którym moje życie i życie mojej rodziny wywróciło się do góry nogami. Tego pięknego lipcowego popołudnia wypoczywając na morzem dotarła do mnie informacja o śmierci mojego brata. Z tego dnia nie pamiętam nic więcej, nad ranem byłam już w górach z których pochodzę. Historię Pauliny poznałam rok temu, zupełnie przez przypadek. Jest mi to wszystko bardzo bliskie, przeżycia, wspomnienia, emocje. Czytając to wszystko mam wrażenie jakby dotyczyło to mojej rodziny i :( Tomka :( Pisałam już wcześniej w zakładce z kondolencjami że nie mam już życia, że uszło ze mnie życie. Tak czuję. Mam super pracę, kończę studia, kończę budowę swojego domku który tak naprawdę miał być domem brata - robię to wszystko bez emocji, bez niczego. Oddałabym wszystko za chwilę z Tomkiem. Zastanawiam się czy przyjdzie kiedykolwiek moment w moim życiu że się z tym pogodzę. Moi rodzice 2 lata temu byli w Californi u siostry mojej mamy, to co tam przeżyli sprawiło że stali się tacy jak przed dniem 25.07.1999r. Jest to nie do opisania i uwierzenia ale chcę o tym napisać. Dzięki cioci i wujkowi moi rodzice spotkali się z medium panią Theresą Capato która powiedziała że Tomek ich przeprasza i Lolę (to ja) że zginął przez swoją głupotę, sprawdziło się to co powiedział prokurator. Powiedział że wszystkich nas bardzo kocha, że jest przy nas cały czas duchem. Powiedział że rodzice muszą się mną zająć i że muszę porobić badania. Ale najpiękniejszym dowodem było to co powiedział "Mamo powiedz Loli że Mietek wymiata", to było jego powiedzonko. Mój brat rozmawiał z rodzicami przez panią Theresę. Tak jak pisałam wcześniej moi rodzice wrócili odmienieni, byli szczęśliwi że się z Nim pożegnali. Wybieram się do Stanów w wakacje może i mi się uda. Pamiętać musimy że nasi najbliżsi zmarli żyją w śród nas tylko my Ich nie widzimy. Odpoczyeajcie w pokoju...

Twoją historię Paulino poznałam rok temu, współczuję mamie, tacie, bratu, rodzinie, przyjaciołom. Mój brat zginął rok przed Pauliną ale ja nie mam odwagi zrobić dla niego to co zrobił Twój brat Damian. Ze mnie uszło życie, ja nie mam już życia. Nie ma mojego brata i nie ma mnie. Jest pustka i żal. Odpoczywaj w pokoju.

Dzis w tym szczegolnym dniu,choc jestem bardzo daleko,podczas codziennego spaceru przystanelam na pieknym mosteczku,popatrzylam w obce niebo i pomyslalam,ze Ty tam jestes daleka,a taka bliska.Pomyslalam,ze dla Ciebie czas sie zatrzymal,a my jeszcze musimy miec swiadomosc kazdej sekundy,minuty i godziny mijajacego dnia.Tak ten czas sie dluzy bez Ciebie i innych bliskich,ktorzy juz przeszli na drugi brzeg.A wiesz,ze dzis w nocy snilas mi sie......Mysle o Tobie,bardzo czesto w ciagu dnia.....i o twoich bliskich,ktorzy rozbudzili w sercach obcych ludzi tyle milosci,smutku i dobra.Czekaj na nas Paulinko tak jak i my czekamy....(`)

Urodziny są piękne, każdy z nich się cieszy. Spędza je z najbliższymi. Jest mi przykro, że Paulinka nie może je spędzić właśnie wśród najbliższych. Mam nadzieję, że spędza je teraz z Kornelką, z Dziadkami i innymi ludźmi, którzy są z nią tam po drugiej stronie. Paulinko wszystkiego najlepszego.

/14.01.2008/ "Chciałam powiedzieć, żebyście nie płakali, to jest wzruszające, Ja wiem, ale tańczcie, Ja nie umarłam, Ja żyję"... w Waszych sercach i pamięci wielu ludzi. Kocham Was bardzo i widzę Waszą miłość do mnie. Widzę mojego cudownego Brata, najukochańszą Mamę, drogiego Tatę i wszystkich, którzy pamiętają o Mnie i Korci. Dziękuję za to z całego serca. Czekamy tam na Was. WASZE SERDUCHO... /gdyby tylko mogła napisać.../

Święta piękny czas, piękna chwila. Ale niestety nie ma Was Paulinko i Kornelio wśród Swoich najbliższych fizycznie, wierzę natomiast, że jesteście przy Nich duchem. Czuwajcie przy nich każdego dnia.

Smutny dzień Paulinko w Twoim i Kornelki domu. Tragiczna sekunda zmieniła radosne kiedyś Święta w czas bolesnych wspomnień i gorycz straty. Żyjecie w sercach najbliższych i w pamięci osób, które często nie znały Was za Waszego ziemskiego czasu ale mają nadzieję, że kiedyś poznają Was tam, na tych pięknych bezkresnych zielonych łąkach. Czekajcie Aniołki na Nas wszystkich...

Pamiętamy o Tobie Paulinko i nigdy nie zapomnimy.Niech ten wieczny sen zawsze będzie spokojny,niech aniołowie czuwają nad Tobą a Ty spoglądaj na nas z nieba.

Listopad smutny miesiąc. Miałyście już Swoje Święto 1 Listopada. Niedługo będzie grudzień Mikołaj i Święta Bożego Narodzenia. Niestety nie będziecie w tym okresie ze Swoją Rodziną. Szkoda wielka szkoda. Jedynie będziecie przy nich duchem. Spoczywajcie w spokoju.

Jeszcze lato trwa. Jeszcze trochę i przyjdzie jesień, na drzewach będą kolorowe liście,które za jakiś czas spadną, będziemy zbierać kasztany. Szkoda, że nie będziecie mogły Paulinko i Kornelio zbierać właśnie tych kasztanów, patrzeć na kolory tej jesieni.Może tam na górze też macie różne pory roku i podziwiacie ich piękno. Mam taką nadzieję.