♥ KAZIMIERZ JANNASZ ♥

................)

...............)♥(

.............(___)

.•*”˜.•*”˜__˜”*•.˜”*•.

Pozostały nam wspomnienia

Smutek w sercu,łza na twarzy

której nikt nie zauważy

I modlitwa co wciąż łączy

Miłość,która się nie kończy....

Listopadowy smutek, listopadowe żale
Melancholia jesienna wędruje wśród pól.
Tęsknota za tymi, co za ścianą czasu
Serce niespokojne, wspomnienia i ból.
Tatku...

Zerwał się r ó ż a n i e c r a d o ś c i,
jak strzępek błękitu odebrany niebu –
bo nad jego mogiłą
samotna córka stoi....
pielęgnując wciąż żywe kwiaty przeszłości.

Wielobarwne chryzantemy, w woalu utkanym żalem. Unoszą pieśni jesienne, pamięcią namalowane. W płatkach wirują tęsknoty, łzy płyną niezapomnieniem. W złote bukiety się plotą, miłością dla tych co w niebie. W nostalgii drżą na marmurze, w żałobne wstęgi ubrane. Niebo wspomnieniem się chmurzy, w blasku świec milczy rozstanie. Kartki życiem zapisane, liśćmi się snują po ziemi i rosą płaczą nad ranem, nic przeznaczenia nie zmieni. Elżbieta Karolewska

Na siwych puklach układa się babie lato, na grobach lampy migocą umarłym duszom, już niedługo, niedługo czekać nam na to, już i nasze dusze ku tym lampom wkrótce wyruszą. Jeżeli życie jest nicią – można przeciąć tę nić, i odpłynąć na obłoku niby na srebrnej tratwie… Ach, jak łatwo, ach, jak łatwo byłoby żyć, gdyby nie żyć było jeszcze łatwiej! -J.Brzechwa- ***Ku Pamięci Kazimierzu...na czas tych szczególnych dni zamyślenia nad życiem i śmiercią...***

Odszedłeś… A ja nie zdążyłam powiedzieć Ci tylu ciepłych słów a teraz, pustka... Odszedłeś... Lecz nie na zawsze Wiem, że przy mnie trwasz wciąż słowa Twoje słyszę – Przynosi mi je wiatr, Twój śmiech radosny a miłość w promieniach słońca ogrzewa moją twarz... Odszedłeś Lecz w moim sercu na zawsze pozostałeś a choć tylko wspomnieniem – nie zgaśniesz, dopóki bije moje serce! Tatku..piątek 14.32

Chodź jest trudno, chodź w oczy wieje wiatr,
lecz, szukaj swego światła...
Ono wskaże Ci drogę...
Żyje się raz, jeden raz, tylko raz...

Ach ten świat w jesiennym deszczu serce moje bierze w kleszcze a ten wiatr wśród zimnej słoty dudni w każdy nerw tęsknotą i gałęzie rozedrgane jak kołysankowe granie skrzypią groźnie wśród konarów wyją rzewnie pożegnaniem....

Czy na tamtym świecie, lepiej niż tu będzie, i czy tak w ogóle warto mieć nadzieję, że ten lepszy istnieje. Chyba, bo na pewno nie wiemy, bądźmy szczerzy, ale chyba warto jest w to wierzyć,bo łatwiej niż: - żegnaj, mówić: - do widzenia....Kaziku

Ci co czynią dobro i mają miłość w swoich sercach, Ci co nieśli je w swoim ziemskim życiu, Oni już powstają z martwych, jeszcze za życia, to jest ich bilet " do dziedzictwa niezniszczalnego, które jest zachowane dla Nich w niebie".