RAFAŁ PAŚKUCKI

Rafał, ile słów by nie powiedzieć zawsze niedosyt.Uwierz mi, a już możesz, zawsze my nauczyciele choć często mówimy o tych niegrzecznych to głęboko w sercu mieścimy tych uśmiechniętych, spontanicznych i dobrych. Spoczywaj w pokoju! Pamięć o Tobie nie umrze.Żegnaj,chociaż to tylko do widzenia.

Ale które­goś dnia nasz czas na ziemi do­bieg­nie końca. - Niep­rawda. Śmierć oz­nacza je­dynie przejście w in­ny wy­miar. - Prze­cież pew­ne­go dnia odejdą na­si blis­cy i my też odej­dziemy. - Nig­dy nie tra­cimy ukocha­nych osób. Zaw­sze będą z na­mi i nie znikną z nasze­go życia. Będziemy tyl­ko w in­nych po­kojach. Nie widzę wnętrza sąsied­niego wa­gonu, a prze­cież siedzą w nim ludzie, którzy podróżują tak sa­mo jak my. To, że nie możemy z ni­mi po­roz­ma­wiać i nie wiemy, co się w ich przedziałach dzieje, nie ma znacze­nia. Oni i tak tam są. Więc życie jest jak po­ciąg składający się z wielu wa­gonów. Raz jes­teśmy w jed­nym, raz w dru­gim, a cza­sem przechodzi­my z wa­gonu do wa­gonu. Dzieje się tak wte­dy, kiedy śni­my al­bo doświad­cza­my cze­goś niez­wykłego...Tęsknimy Rafałku

Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Tak wiele chciałoby się powiedzieć... żadne słowa nie są właściwe, tak wiele chciałoby się pokazać...żadne gesty tego nie wyrażą...Marzenko i Krzysiu, Moniko z mężem, mój wujku Stachu i ciociu Haniu, jesteśmy z Wami, przesyłamy Wam pozytywne i gorące myśli, miejsca w naszych sercach i otuchę w tych trudnych chwilach. Rafał na pewno powiedziałby Wam "Śmiejcie się tak, jakżeśmy się zawsze śmiali z małych dowcipów, które lubiliśmy razem. Bawcie się, uśmiechajcie się, myślcie o mnie i módlcie się za mnie. Niech imię moje pozostanie na waszych ustach słowem jakim zawsze było (...) Życie ma ten sam sens jaki zawsze miało (...) Jest absolutnie tą samą nieprzerwaną ciągłością (...) Wszystko jest jak ma być"....To miał chyba na myśli Marzenko, żegnając się z Tobą przed swą ostatnią podróżą....Bądź grzeczna..., bo życie " (...) jest tym samym czym zawsze było..." I choć trudno się z tym pogodzić, wszystko ma swój cel, WSZYSTKO JEST JAK MA BYĆ...

Żaden lekarz
Nie pomógł Tobie,
Bo Cię Bóg chciał
Mieć przy sobie.

Drodzy Rodzice Rafała oraz MOniko -przyjmijcie proszę moje najszczersze kondolencje z powodu śmierci syna ,brata Rafała .
Niech Ziemia lekką mu będzie ....