Odtwarzanie Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie Pauza Pauza
Wczytywanie
 
KuPamięci.pl

Łukasz (Kuki *Titi) Marciniak


* 01.05.1992

 

+ 17.09.2010

Miejsce pochówku: Giżycko

,

woj. warmińsko-mazurskie

 
Licznik odwiedzin strony
246787
Dodane ponad rok temu
Mama śp. Roberta i Wiesia Walas
(17 11 2015r.)
Byłeś nadzieją, Skarbie jedyny,
Świat był i życie przed Tobą;
Los Cię okrutny wyrwał z rodziny,
Rodziców okrył łzami i żałobą.
Zgłoś SPAM
mama Sebastiana Duszynskiego
Bóg mi zabrał Ciebie w nieskończoną dal,A mnie pozostały łzy,tęsknota,żal.Synku mój kochany,Tęskno mi bez Ciebie,Ale wierzę,Synku, że ujrzę Cię w niebie.Gdy Matuchna z nieba zamknie mi powieki,Dusza moja przyjdzie do Ciebie na wieki
Zgłoś SPAM
Siostra Klaudia
Żaden lekarz
Nie pomógł Tobie,
Bo Cię Bóg chciał
Mieć przy sobie.
Kocham Cię braciszku <3
Zgłoś SPAM
Mama śp. Roberta i Wiesia Walas
(15 styczeń 2015r.)
W daleką podróż zabrał Cię Bóg,
Jedną, jedyną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostają. Odpoczywaj w spokoju Łukaszku
Zgłoś SPAM
mama śp.Kamila Borowiec
Światełko na niedzielę,i ciągle myślimy o Was i zawsze nam będzie Was brakować bo miłość nigdy się nie skończy.W światowym dniu palenia świec by płomień ten nigdy nie zgasł.O 19 zapalę prawdziwą świeczkę dla Was kochane dzieci
Zgłoś SPAM
mama śp.Kamila Borowiec
Zamiast prezentów płomień świecy i cichy płacz żalu dlaczego?To bardzo boli ta niemoc i ta straszna tęsknota ja poprostu nie mam już siły na nic nawet na zapalanie wirtualnych zniczy chociaż pamiętam zawsze
Zgłoś SPAM
mama śp.Kamila Borowiec
Jest na świecie ta­ki rodzaj smut­ku, które­go nie można wy­razić łza­mi. Nie można go ni­komu wytłumaczyć. Nie mogąc przyb­rać żad­ne­go kształtu, osiada cias­no na dnie ser­ca jak śnieg pod­czas bez­wiet­rznej nocy
Zgłoś SPAM
Mama śp Wiesia i Roberta Walas
Chociaż odszedłeś,
Choć Cię już nie ma,
Dla nas żyć będziesz
Nadal wspomnieniem....
Zgłoś SPAM
mama śp.Kamila Borowiec
Panie, kto zrozumie Ciebie... Wszak zamknąłeś swoje Serce W piersiach rodziców dziecka I nauczyłeś ich kochać... Nie dziw się, że teraz płaczą, Bo nie przeczuwali, Że tak szybko wróci do Ciebie, A oni zostaną sami ... Proszę, daj im nadzieję, Która jak balsam Zagoi duchowe rany I pozwoli dalej żyć... Jeśli nauczyłeś kochać bliskich, To daj również siłę, Aby się z nimi rozstać I zaufać, że dobrze im u Ciebie... ks. Lucjan Szczepaniak SCJ
Zgłoś SPAM
Izabela Kuźma
(niezapomniany kumpl)
Bóg zabiera tylko dobrych ludzi do siebie....
Zgłoś SPAM
Strony:   1   2   3   4   5   ...   16   17    następna » 
-
Powiadom znajomych
Imię i nazwisko:
Adres e-mail:
-
-
Aleksandra Masiak
01.12.2010