|
Łukasz (Kuki *Titi) Marciniak
* 01.05.1992 + 17.09.2010
Miejsce pochówku: Giżycko, woj. warmińsko-mazurskie
|
|
|
|
Licznik odwiedzin strony 246823
|
|
|
|
Dodane ponad rok temu
|
Mama śp. Roberta i Wiesia Walas
(17 11 2015r.)
|
Byłeś nadzieją, Skarbie jedyny,
Świat był i życie przed Tobą;
Los Cię okrutny wyrwał z rodziny,
Rodziców okrył łzami i żałobą.
|
Zgłoś SPAM
|
mama Sebastiana Duszynskiego
|
Bóg mi zabrał Ciebie w nieskończoną dal,A mnie pozostały łzy,tęsknota,żal.Synku mój kochany,Tęskno mi bez Ciebie,Ale wierzę,Synku, że ujrzę Cię w niebie.Gdy Matuchna z nieba zamknie mi powieki,Dusza moja przyjdzie do Ciebie na wieki
|
Zgłoś SPAM
|
Siostra Klaudia
|
Żaden lekarz
Nie pomógł Tobie,
Bo Cię Bóg chciał
Mieć przy sobie.
Kocham Cię braciszku <3
|
Zgłoś SPAM
|
Mama śp. Roberta i Wiesia Walas
(15 styczeń 2015r.)
|
W daleką podróż zabrał Cię Bóg,
Jedną, jedyną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostają. Odpoczywaj w spokoju Łukaszku
|
Zgłoś SPAM
|
mama śp.Kamila Borowiec
|
Światełko na niedzielę,i ciągle myślimy o Was i zawsze nam będzie Was brakować bo miłość nigdy się nie skończy.W światowym dniu palenia świec by płomień ten nigdy nie zgasł.O 19 zapalę prawdziwą świeczkę dla Was kochane dzieci
|
Zgłoś SPAM
|
mama śp.Kamila Borowiec
|
Zamiast prezentów płomień świecy i cichy płacz żalu dlaczego?To bardzo boli ta niemoc i ta straszna tęsknota ja poprostu nie mam już siły na nic nawet na zapalanie wirtualnych zniczy chociaż pamiętam zawsze
|
Zgłoś SPAM
mama śp.Kamila Borowiec
|
Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy
|
Zgłoś SPAM
|
Mama śp Wiesia i Roberta Walas
|
Chociaż odszedłeś,
Choć Cię już nie ma,
Dla nas żyć będziesz
Nadal wspomnieniem....
|
Zgłoś SPAM
|
mama śp.Kamila Borowiec
|
Panie, kto zrozumie Ciebie... Wszak zamknąłeś swoje Serce W piersiach rodziców dziecka I nauczyłeś ich kochać... Nie dziw się, że teraz płaczą, Bo nie przeczuwali, Że tak szybko wróci do Ciebie, A oni zostaną sami ... Proszę, daj im nadzieję, Która jak balsam Zagoi duchowe rany I pozwoli dalej żyć... Jeśli nauczyłeś kochać bliskich, To daj również siłę, Aby się z nimi rozstać I zaufać, że dobrze im u Ciebie... ks. Lucjan Szczepaniak SCJ
|
Zgłoś SPAM
|
Izabela Kuźma
(niezapomniany kumpl)
|
Bóg zabiera tylko dobrych ludzi do siebie....
|
Zgłoś SPAM
|
|
|
|
|
|
|