Krzysztof Rzepecki

Listopadowy dzień...zapalmy świeczki na grobach,odświerzmy obrazy zmarłych,odkurzmy w pamięci wspomnienia o tych co byli...a którzy tak boleśnie odeszli.Oni nadal są w naszych sercach, nadal są w naszych snach,nadal ich obecność czujemy...tylko ich dotknąć nie możemy. Zapalmy świeczkę na ich ,,nowych domach,,,niech światełko miłości się tli ...popatrz jak pięknie dziś i kolorowo wśród marmurowych płyt, ogrodu kwiatów,oceanu zniczy...Piękne wspomnienia,ale to wszystko to za mało...nie można cofnąć śmierci...kiedyś wszyscy się spotkamy...do zobaczenia...

Jedynego Syna zabrałeś nam, Boże, Największą boleść znosimy w pokorze I choć płaczemy łzami nieutulonymi, Bądź wola Twoja na niebie i na ziemi. 6 miesięcy w bólu i tęsknocie... mimo to macie wokół siebie bliskich ludzi. Buziaki ogromne dla Was- Małgosiu i Jacku.

Minęło 6 miesięcy , 184 bezsensownych, beznadziejnych, pustych dni bez CIEBIE....Wiesz, że kochamy, wiesz, że tęsknimy, wiesz wszystko, a my nie wiemy nic...I tak już na razie musi zostać i tak już na razie musi być. Nikt nie zrozumie, nikt nie wytłumaczy, nikt nie pocieszy, nikt nie wznieci nadziei. BYŁEŚ, JESTEŚ, BĘDZIESZ JEDYNY, NAJKOCHAŃSZY, NIEZASTĄPIONY I NAJWAŻNIEJSZY - TAK BARDZO CIEBIE BRAK!!!!!!

Serce matki nieutulone w żalu,nigdy tęsknić nie przestanie,nigdy nie zrozumie dlaczego to się stało.Serce matki krwawić będzie,aż kres jej dni nadejdzie,aż jej droga cel swój osiągnie.Serce matki nigdy nie zrozumie dlaczego tak zostało doświadczone,dlaczego to,co największym jej szczęściem było odeszło.Mamo,nie tak miało być,nie po to chowałaś swoje dziecko ukochane by w ostatniej drodze mu towarzyszyć.Nie po to dałaś życie,by opłakiwać to co stworzyłaś.Mamo,nikt twego bólu nie zrozumie,kto dziecka swego pod sercem nie nosił,kto w nocy nie wstawał i nie tulił szczęścia swego największego w smutku i w rozpaczy,gdy noc ciemna była.Mamo miłosierny czas ukoi twój ból,ale tęsknoty nigdy nie zabierze.Dziecko twoje w tobie na zawsze pozostanie,jak wtedy,gdy byliście jednym ciałem i jedną duszą.Będziecie nim po kres twoich dni,bo śmierć wróciła ci to co stworzyłaś.Teraz już zawsze razem będziecie cokolwiek by się działo.Mamo nie płacz,błagam,bo serce mi pęka....

Matka kocha swoje dziecko, czuje radość gdy jest zdrowe. Gdy odchodzi, traci wiarę, że radości przyjdą nowe. Niepojęte są wyroki, niepojęte drogi Pana. Chciałam dziecko mieć przy sobie, teraz jestem całkiem sama. Sama w żalu tak ogromnym, nie rozumie nikt co czuję. Trudno iść przez życie całe, kiedy serce się buntuje. Czy nadejdzie kiedyś spokój, kiedy spojrzę w przód bez strachu? Zawsze już tak będzie chyba, aż miękkiego zaznam piachu. Obok mego spocznę dziecka, duszą będę już daleko. Tam gdzie szczęście, radość wielka, tam gdzieś czeka moje dziecko..

Wiadomość o śmierci Krzysztofa wstrząsnęła nami dogłębnie, trudno pogodzić się z tak wielką stratą. Proszę przyjmij od nas wyrazy najszczerszego współczucia i żalu.

...zostaną po nich buty i telefon głuchy...

TWOJ USMIECH I SKROMNOSC ZAWSZE POZOSTANIE W MEJ PAMIECI.RODZICON SKLADAM WYRAZY GLEBOKIEGO WSPOLCZUCIA

Zabrałeś radość i nadzieję, Zostawiłeś smutek i tęsknotę. Odszedłeś.

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. J. Twardowski Pozostaniesz na zawsze w naszej pamięci...Żegnaj przyjacielu...