Marta Lebiedzik

Wszystkim, którzy pamiętają o Marcie, zapalają znicze i pamiętają o Niej, zaglądają tutaj, odwiedzają Jej grób, chciałabym bardzo serdecznie podziękować i prosić o dalszą pamięć...

Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię. Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity. Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy. Czas jest najlepszym lekarstwem na smutek, a wspomnień nikt nam nie odbierze.