|
|
Marcin Mateusz Domański
* 07.12.1982 + 11.09.2017
Miejsce pochówku: Warszawa, cmentarz Pyry, woj. mazowieckie
|
|
|
|
|
|
|
Licznik odwiedzin strony
308606
|
|
|
 |
|
Dodane ponad rok temu
 |
Wojtek mąż Krysi Mokros bliski Eweliny Skwary
|
|
" Nie wiem czy życie silniejsze jest od śmierci, ale miłość była silniejsza od obu.
( Tristan i Izolda )
Marcinku. Nic miłości nie pokona , nawet śmierć.♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
|
Zgłoś SPAM
 |
MAMA ŚP.ROBERTA N.
|
|
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ W DALEKĄ PODRÓŻ ZABRAŁ CIĘ BÓG JEDNĄ NAM DAJĄC NADZIEJĘ ŻE KIEDYŚ PRZEKROCZĄ TEŻ NIEBIOS PRÓG... CI KTÓRZY TUTAJ W BÓLU ZOSTALI... ŚWIATEŁKO PAMIĘCI DLA CIEBIE ANIOŁKU KOCHANY ******* ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
|
Zgłoś SPAM
Wojtek mąż Krysi Mokros bliski Eweliny Skwary
|
|
Skończył się czas szczęścia zostały tylko wspomnienia.
Marcinku Twoje miejsce jest na zawsze w moim sercu.
♥ ♥ ♥ ♥ ♥
|
Zgłoś SPAM
 |
ktoś
|
|
kto pamięta
|
Zgłoś SPAM
|
mama Marcina B
|
|
Tylko w nieskończonej ciszy, można zacząć słyszeć. Tylko tam, gdzie nie ma słów, można zacząć widzieć.
☆ “¨☆ ˜¨` ☆☆ “¨☆ ˜¨❤️` ☆☆ “¨☆ ˜¨` ☆
|
Zgłoś SPAM
|
MAMA ŚP.ROBERTA N.
|
|
ะ̭̌«̭❤️»̭̌ะ • ☘️ • ะ̭̌«̭❤️»̭̌ะ ***ANIOŁKU*** Wieczorne światełka mej pamięci dla Ciebie Aniołku.... Dobranoc Kochanie.... Śpij słodko w krainie ciszy.. ะ̭̌«̭❤️»̭̌ะ • ☘️ • ะ̭̌«̭❤️»̭̌ะ Mam problem z komputerem .Nie będę mogła pisać, ale pamiętam każdego dnia :(
|
Zgłoś SPAM
 |
RENIA MAMA JARECZKA PYRSAKA
|
|
▂▂✿ ❤️ ✿ ▂▂ Gdy smutek BOLI nie potrafimy tego bólu opisać. Próbujemy go wypłakać, chcemy, aby łzy oczyściły serce, duszę, śladu ukochanej osoby nie da się jednak wymazać z serca... ▬▬▬▬✨▬▬▬▬ MARCINKU
|
Zgłoś SPAM
|
Wojtek mąż Krysi Mokros bliski Eweliny Skwary
|
|
Często wspominamy Was Skarby i wyobrażamy sobie jak byście dzisiaj wyglądali i jacy byście byli Kochani.
Marcinku ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
|
Zgłoś SPAM
 |
[*******]
|
|
Marcinie...
|
Zgłoś SPAM
|
m
|
|
Deszcz pada dziś od rana, błogosławiony przez spragnioną ziemię. Patrzę w zapłakane okno i snuję o Tobie wspomnienie..."Echo z dna serca, nieuchwytne,Woła mi:Schwyć mnie, nim przepadnę, Nim zblednę, stanę się błękitne, Srebrzyste, przezroczyste, żadne!"/L.Staff/, ale wspomnienie i pamięć o Tobie mój Ukochany Synku nigdy nie zblednie, nie przepadnie, a rana w sercu, żal i tęsknota będą do końca. Byłeś Skarbem i Największą Nadzieją mojego życia. Dlaczego musiałeś odejść? Kocham Cię Marciniu
|
Zgłoś SPAM
|
|
|
|
|
|
|
|
