Marcin Mateusz Domański

* 07.12.1982

+ 11.09.2017

Miejsce pochówku: Warszawa, cmentarz Pyry

woj. mazowieckie

pokaż wszystkie
wpisy (49)

Licznik odwiedzin strony
246056

O Nim

Marcin

Był po prostu dobrym, mądrym Człowiekiem, o otwartym, życzliwym dla ludzi sercu.

To wielka niesprawiedliwość, że odszedł tak wcześnie. Niestety, właśnie ..., przez ludzi, złych ludzi.

Synku

Tak krótko żyłeś, a przecież żyć miałeś... Sam mówiłeś, że trzeba żyć, pomimo wszystko. Więc?

Dlaczego odszedłeś? Przecież, nie musiałeś... Czy ta zła osoba była warta Twojego młodego życia? Nie! Po stokroć NIE!

Tak bardzo brakuje Twojego ciepłego uśmiechu, Twojego głosu, Twoich mądrych rad... Twojego "cześć, mamo" . Tak bardzo brakuje tu Ciebie.

Zostawiłeś tu Synu wielki ból, tęsknotę i wielką pustkę, której nie zapełni nikt i nic! Nigdy!

Mimo tak bardzo bolesnej, codziennej nieobecności, Ty Marcinku żyjesz w moim sercu i w pamięci, bo "...można odejść daleko, by stale być blisko..."

Najnowsze znicze

Zapal znicz

Zapal znicz | Wszystkie znicze

Najnowsze kondolencje

Złóż kondolencje

	mama Jaareczka 2024-09-14
	Mateuszku <3

	mama Marcina Domańskiego 2024-06-15
	Smutne dni, godziny, chwile...

	m 2023-12-01
	Syneńku, najjaśniejsze Światełko Ci zapalam na ten pierwszy dzień kolejnego miesiąca smutku i tęsknoty. Miesiąca, który kiedyś był czasem radosnego wyczekiwania, wspólnych spotkań przy choince, był czasem nadziei, planów i marzeń. Teraz? Teraz wszystko jest jakby za mgłą, w której jak smutne echo dźwięczy Twoje Imię szeptane przez moje serce. Twojej Pamięci Kochany ❤️

m
2023-06-13

Jakoś dziwnie w sercu od rana, smutki w ciasną gromadkę się zbiły Opuściły zasłonę na radość, pętlą tęsknot duszę spowiły. Wspomnień chmura zawisła nad głową zatapiając myśli w udręce Oczy pieką słonością znajomą, pustka ciszą oplata znów ręce. Filmy z życia przewijam cierpliwie, tuląc w myślach każde ujęcie Noc, jak matka rozpacz przygarnie, łzy cichutko kapią na Twoje zdjęcie... /za Netem/ Twojej Pamięci mój Daleki Synku ❤️

m
2023-01-19

Smutna Data, bolesne wspomnienie... Tak wcześnie mi Synku zgasłeś. Przecież dopiero „lato” życia zaczęło się dla Ciebie. Pokonałbyś niedole i „Twoje słonko” zalśniłoby jeszcze na niebie. Lecz Ty wybrałeś inną drogę, w dalekie wzleciałeś błękity. Aniele mój, czy wiesz, jak wielki zostawiłeś tu ból. Cierniem on teraz tkwi w sercu ukryty. Umarły marzenia, wszystko straciło sens. Jest tylko cicha nadzieja, że znalazłeś Tam spokój... Twojej Pamięci mój Daleki Synu ❤️ mój Marcinku

Złóż kondolencje | Wszystkie kondolencje

Najnowsze wspomnienia

Dodaj wspomnienie

7 listopada 2024

Zgasłaś mi Synku jak świecy płomyk. Bez buntu, bez słowa skargi, bezbronny i samotny w tej Ostatniej Godzinie... Został smutek bolesny, "żal, że się za mało kochało..." i pamięć o Tobie Kochany, co żywa do końca pozostanie. Śpij spokojnie mój Marcinku. Aniele mój, sercem i myślą każdego dnia jestem przy Tobie ❤️

2 listopad 2024