Marcin Mateusz Domański

Marcinie,pamiętam o Tobie I Twoich najbliższych. Spoczywaj w pokoju.

Mówią, że to my sami tworzymy nasz świat Lecz to nie jest prawda do końca Bo Ktoś, Gdzieś, Tam odlicza nasz czas Jednym daje go bez miary, a czasem nawet zbyt wiele Innym, nawet nie w pół życia każe odejść w stronę słońca. Dlaczego, Panie? - znów spytać się ośmielę Dlaczego matki muszą opłakiwać utracone dzieci?! Wiem, odpowiedzi nie będzie... Twojej Pamięci Synku. Kocham Cię ❤️

Mateuszku <3

Smutne dni, godziny, chwile...

Syneńku, najjaśniejsze Światełko Ci zapalam na ten pierwszy dzień kolejnego miesiąca smutku i tęsknoty. Miesiąca, który kiedyś był czasem radosnego wyczekiwania, wspólnych spotkań przy choince, był czasem nadziei, planów i marzeń. Teraz? Teraz wszystko jest jakby za mgłą, w której jak smutne echo dźwięczy Twoje Imię szeptane przez moje serce. Twojej Pamięci Kochany ❤️

Jakoś dziwnie w sercu od rana, smutki w ciasną gromadkę się zbiły Opuściły zasłonę na radość, pętlą tęsknot duszę spowiły. Wspomnień chmura zawisła nad głową zatapiając myśli w udręce Oczy pieką słonością znajomą, pustka ciszą oplata znów ręce. Filmy z życia przewijam cierpliwie, tuląc w myślach każde ujęcie Noc, jak matka rozpacz przygarnie, łzy cichutko kapią na Twoje zdjęcie... /za Netem/ Twojej Pamięci mój Daleki Synku ❤️

Smutna Data, bolesne wspomnienie... Tak wcześnie mi Synku zgasłeś. Przecież dopiero „lato” życia zaczęło się dla Ciebie. Pokonałbyś niedole i „Twoje słonko” zalśniłoby jeszcze na niebie. Lecz Ty wybrałeś inną drogę, w dalekie wzleciałeś błękity. Aniele mój, czy wiesz, jak wielki zostawiłeś tu ból. Cierniem on teraz tkwi w sercu ukryty. Umarły marzenia, wszystko straciło sens. Jest tylko cicha nadzieja, że znalazłeś Tam spokój... Twojej Pamięci mój Daleki Synu ❤️ mój Marcinku

Już gwiazdka rozbłysła na niebie Stół pięknie przygotowany Matka bierze opłatek, rozgląda się wokół siebie Puste miejsce przy stole... Tam siedzi On, jej Anioł - Syn Ukochany Niewidoczny, ale serce matki wie, że jej Dalekie Dziecko tam jest. Wierzę Synku, że będziesz. Twoje ulubione miejsce przy stole będzie czekało na Ciebie. Bądź mój Aniele. Kocham Cię ❤️

Gdy śmierci już nie będzie Za rok, za sto, za chwilę... ***Znajdę Cię Synku wszędzie ***Czekam dni i miesięcy już tyle Chwycimy się za ręce Ruszymy gdzieś przed siebie ***Bezkresnie wszędzie będzie ***- tak mówią tu o Niebie Będziemy Tam szczęśliwi I wolni, jak motyle ***Gdy śmierci już nie będzie ***Za rok, za sto, za chwilę(?) /za Netem/ Czekaj Tam na mnie mój Marcinku, wszak "dzieli nas tylko czas.." Kocham Cię.

Nie ten żył długo, kto liczne miał lata,
lecz ten, kto zrobił wiele dobrego dla świata.
A. Naruszewicz