Karolina Churska-Nowak Jędruś Nowak

Pod powieką
smutek ukryty
piecze
gniew nie pozwala
wydrzeć się łzom
i ulżyć sercu
jak to trudno żyć bez Was
Rozpacz, szloch, wspomnienia; (*)(*)

ŚWIATEŁKO
.ڿڰۣڿ♥ + ♥ڿڰۣڿ PAMIĘCI NIECH PŁONIE ŻAL I TĘSKNOTA SERCE ŚCISKA
ROZPACZ I BÓL, ŁZY Z OCZU WYCISKA,TO CO CZUJEMY W SŁOWACH SIĘ NIE MIEŚCI,O NASZYM BÓLU NIE POWIEDZĄ PIEŚNI....

TAKA WIELKA UTRATA KOCHANYCH TAK BOLI "Nie istnieje nic poza miłością. To ona porusza ziemię i utrzymuje gwiazdy na niebie." Paulo Coelho (*) Trwajcie JĘDRUSIU I KAROLINKO, . MONISIU JA TEŻ DZIĘKUJĘ TULĘ DO SERCA

ZiEmIa ZaBrAła CiAłA,
DuSzE zAbRaŁ BóG,
a WASZE SeRCA
z BliSkIeMi PoZoStAłY"Dzięki wspomnieniom - jesteście".

Jaśniutkie słoneczne światełko pamięci zapalam, niech zawsze płonie ((*)).

Kwatera małych grobów na cmentarzu. My, długo żyjący mijamy ją chyłkiem, jak mijają bogacze dzielnicę nędzarzy. Tu leżą Zosia, Jacek i Dominik, przedwcześnie odebrani słońcu, księżycowi, obrotom roku, chmurom. Niewiele uciułali w bagażu powrotnym. Strzępki widoków w liczbie nie za bardzo mnogiej. Garstkę powietrza z przelatującym motylem. Łyżeczkę gorzkiej wiedzy o smaku lekarstwa. Drobne nieposłuszeństwa, w tym któreś śmiertelne. Wesołą pogoń za piłką po szosie. Szczęście ślizgania się po kruchym lodzie. Ten tam i tamta obok, i ci z brzegu: zanim zdążyli dorosnąć do klamki, zepsuć zegarek, rozbić pierwszą szybę. Małgorzatka, lat cztery, z czego dwa na leżąco i patrząco w sufit. Rafałek: do lat pięciu brakło mu miesiąca, a Zuzi świąt zimowych z mgiełką oddechu na mrozie. Co dopiero powiedzieć o jednym dniu życia, o minucie, sekundzie: ciemność i błysk żarówki i znów ciemność? KOSMOS MAKROS CHRONOS PARADOKSOS Tylko kamienna greka ma na to wyrazy. Wisława Szymborska – Bagaż powrotny ********************************************************* ____PAMIĘTAM KAROLINKO-JĘDRUSIU-KOCHANI_____ ********************************************************* A TOBIE ŻYCZĘ WSZYSTKIEGO TEGO,CO OD BOGA POCHODZI,OBY SKRZYDŁA WIARY PRZYKRYŁY KAMIENIE ZWĄTPIENIA I UNIOSŁY SERCA PONAD PRZEMIJANIE.

W dłoniach
trzymam znicz
by w myślach...
go zapalić

z serca
dam WAM kwiat
BY PAMIĘĆ
O WAS
OCALIĆ...

Są dwie iskierki idące przez świat wielki. Są dwa uczucia , które przezwyciężą wszystko, jest coś czego nie ma nikt, tylko te dwie małe iskierki. Niech Bóg otoczy Was Swoją Ojcowską miłością:((*)(*)(*)

Idę przez cmentarz o wieczorowej porze. Światło z mogiły rozświetla mrok nocy. Kamienne krzyże ,posagi,tablice. Zamknęły życia tak wiele w niemocy. Ale wiedziałam ,że co śmierć zniszczyła. I czarna ziemia przyjęła do wnętrza. Wnet się jutrzenką świetlistą zapali. Siłą zwycięstwa to nadziei tęcza. Stoję znów w miejscu. Prawie takim samym. I żal okrutny rozrywa mi dusze. I nie chce płakać,ten potok wstrzymuje. Lecz nie potrafię i zapłakać muszę. I wciąż mnie trwoży ostatnie kuszenie. Łzy jak diamenty i diabelska nuta. I ciągle słyszę słowa,które gasną. ...Już się nie lękaj,to mu się nie uda.... Znów póżną wiosna przekwita kaczeniec. I białe róże w śmietniku wyrzucone. Zdawać się może ,że drzwi już zamknięte. Ale naprawdę nic nie jest skończone. Przemijać będą mroki i wieczory. Jesienie,zimy,wiosny,ciepłe lata. A mnie wciąż serce będzie z żalu szaleć. I łzy wyciskać tą okrutną datą. ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ___KAROLINKO-JĘDRUSIU-KOCHANI____ W GŁĘBOKI SPOKÓJ NIEBIAŃSKĄ CISZĘ DUSZA SIĘ TWOJA ZATAPIA POWOLI TAM GDZIE JUŻ LUDZKICH GŁOSÓW NIE SŁYSZYSZ GDZIE NIC NIE DRĘCZY I NIC NIE BOLI..... MONICZKO PRZYTULAM CIE KOCHANA

Nasze Dzieci ♥ nasza radość…
nadzieja…nasza miłość…
bo tak właśnie mój Boże zawsze przecież było. Więc cóż napisać innego choć tysiące myśli lata po głowie. Skoro w tym wszystko zawarte wykute w kamieniu złotem pociągnięte jeszcze świeże jeszcze mocno czytelne nie starte mój Boże ani nie zatarte miłość… ona nie ginie ona pozostała lecz radość jak ją odzyskać gdy ta co ją dawała już u Ciebie mój Panie....

Słowa pisane jak nie łzami to tęsknotą lub sercem pełnym zamyślenia ale to nie słowa to krzyk jak deszcz słów niewypowiedzianych jak nazwać ten ból przesiąknięty niemym krzykiem.....