Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów teatralnych i filmowych. W latach 1947 - 1950 studiował na Wydziale Prawa lubelskiego UMCS. W tym samym czasie uczęszczał na zajęcia Studia Dramatycznego Karola Borowskiego. W 1951 r. ukończył warszawską PWST. Od tamtej pory występuje głównie na scenach warszawskich. Od 1972 r. byl związany z teatrem "Stara Prochownia", którego był założycielem i dyrektorem. W latach 60. występował w STS-ie a później w kabarecie "Pod Egidą". Był wielkim popularyzatorem kultury wsi. W 1979 r. doprowadził do otwarcia we wsi Petrykozy Wiejskiej Galerii Sztuki, a po smierci pierwszej żony - Jadwigi, pozakładał upamietniające ją galerie w okolicznych szkołach należących do tzw. Unii Petrykoskiej. Ze swojego dworu w Petrykozach stworzył prężnie działający ośrodek sztuki, gdzie odbywały się koncerty, wieczory poetyckie, wernisaże licznych wystaw, oraz imprezy okolicznościowe, z których najważniejsze to tzw. Siemionalia i słynne finały Warszawskiej Jesieni Poezji. Wojciech Siemion był także długoletnim wykładowcą warszawskiej PWST i Wyższej Szkoły Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie na Wydziale Aktorstwa. 
Własnym sumptem wydał 28 swoich publikacji, w tym cykl albumów towarzyszących kolejnym darom dla szkolnych galerii(było ich w sumie 9), oraz tzw. "Lekcje Czytania" wybitnych poetów.
Społecznik - wielokrotnie wspierał materialnie potrzebujących artystów, brał udział w akcjach charytatywnych, a w końcu działał na rzecz swojego regionu jako poseł na Sejm, oraz w Sejmiku Mazowieckim.
Był człowiekiem o ogromnej erudycji i wielu talentach, ale bardzo prostolinijnym, serdecznym w kontaktach i goscinnym. Zapisał się w pamięci wszystkich, którzy mieli szczęście poznać go osobiscie, jako człowiek absolutnie niepowtarzalny i bardzo dobry.