…. Śmierć przychodzi cicho. Niezapowiedziana, nieproszona. Nigdy nie ma na nią odpowiedniej chwili, jest zawsze gościem nie na czas…. Zebraliśmy się, aby pożegnać Teresę: naszą kochaną mamę, babcię, prababcię i przyjaciółkę. Kiedy przyszła na świat dostała od Boga wolność i wolną wolę. Pan rozpostarł przed nią perspektywę nieustannych wyborów i dał do dyspozycji całą gamę kolorów życia, pełnię możliwości podejmowania decyzji. Tą trudną życiową barwną drogą kroczyła z godnością i miłością do ludzi i zwierząt. Nie zawsze była to droga łatwa ani przyjemna. Miała bowiem w swoim życiu czas trudny naznaczony ciężką walką z chorobą. Była kochającą czułą, oddaną osobą wyrozumiałą akceptującą i motywującą wybory dokonywane przez swoje dzieci i wnuki, wspierała je w trudnych chwilach. Dopingowała i motywowała, dodawała otuchy do dalszych działań i namawiała do poznawania świata. To była kochającą szalona babcia. Uwielbiała swoje wnuki, prawnuki, którym starała się przychylić nieba. Miała zawsze dla nich czas. Cieszyła się i była ogromnie dumna z ich osiągnięć. Zawsze o nich pamiętała. Lojalna, szczerą, oddana i bezinteresowna przyjaciółka zawsze chętna do udzielenia pomocy. Swój zawód traktowała bardzo poważnie zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarza Weterynarii a celem nadrzędnym jej zawodowych działań było dobro człowieka w myśl dewizy „Sanitas animalium pro salute homini”-przez zdrowie zwierząt do zdrowia człowieka. Niesamowita jako diagnosta leczyła nie tylko zwierzęta ale także nas i nasze dusze. Dobra sąsiadka, zawsze chętnie służąca pomocą, chciało jej się angażować w wiele spraw i pomagać w potrzebie innym . Kochała żyć - była świetnym kompanem, duszą towarzystwa, tryskająca radością i humorem. Potrafiła bawić się i dyskutować z ludźmi bez różnic pokoleniowych. Lubiana, uśmiechnięta zawsze skora do zabawy, żartów i wygłupów, życzliwa, optymistycznie nastawiona do świata zarażała swoją delikatnością, radością i uśmiechem. Nigdy nie obarczała swoimi problemami innych, nie skarżyła się i nie utyskiwała na ciężkie doświadczenia życiowe. Mama bez wątpienia przeżyła swoje życie w najpiękniejszy możliwy sposób - postawą życiową, charakterem, walką o zdrowie, poświęceniem dla najbliższych pogodą ducha otwartością i życzliwością oraz ciekawością wobec drugiego człowieka nie poddawaniem się i nie rezygnowaniem w najtrudniejszych ludzkich chwilach dawała innym radość szczęście i oparcie.   Wszystkim będzie ciężko żyć bez Ciebie ale Pamięć o Tobie pozostanie na zawsze w naszych sercach i modlitwie. "Zmiłuj się, Panie, nad duszą Teresy, za którą się modlimy, pokornie błagając Twego miłosierdzia, aby oczyszczona została wpuszczona do twojego Królestwa.” Wieczny odpoczynek racz jej dać Panie …