Robert Walas

Niedawno, tak całkiem niedawno, gładziłam Ci główkę, byś czuł, że jestem. Że jestem Ci wierna i oddana na Zawsze! Trzymałam Cię za rękę byś się nie bał! Prosiłam, cicho szepcząc Ci do ucha, abyś się nie poddawał. Bo może następny dzień coś zmieni?! Prosiłam Boga o cud! Zawiodłam… Jaka ze mnie matka?! Pozwoliłam, żeby Ciebie zabrał Anioł Śmierci. Jeszcze niedawno…. a teraz zimny kamień, którego rozpalone serce matczyne nie stopi. PAMIĘTAM ROBUNIU

To życie minie jak zły sen, jak tragifarsa, komediodramat, a gdy się zbudzę, westchnę cóż, to wszystko było, chyba zamiast… Lecz puki co w zamęcie trwam, liczę na palcach, lata szare i tylko czasem przemknie myśl, przecież nie jestem tu za karę! Dziś czuję się jak mrówka gdy, czyjś but tratuje jej mrowisko, Czemu mi dałeś wiarę w CUD a potem odebrałeś WSZYSTKO!” ◥◣_❤️_◢◤ROBUNIU