Robert Walas

Pamięć o naszych zmarłych dzieciach jest piękną rzeczą, zawsze będziemy pamiętać o nich, niezależnie od tego ile czasu upłynie. Jednak choć czujemy, że życie stanęło tamtego dnia, to jednak ono płynie dalej. Niektórzy mają inne jeszcze dzieci, które na pewno wiedzą, że ich kochamy, ale chciałyby też, aby ich mamy nie były takie smutne, aby żyły dalej. Musimy też wiedzieć, że nasze dzieci, które są teraz po drugiej stronie, nie chcą abyśmy z ich powodu tak cierpiały… Żadne dziecko nie chce aby z jego powodu cierpiał rodzic. Kochają Nas zawsze i będą Nas kochać. Dobrze jednak, aby dać im wreszcie odejść. Dać im kontynuować swoje istnienie bez zmartwień o to, że cierpimy. Nie powinno się oceniać tego w skali swojego cierpienia i chociaż jest ono ogromne, a to co piszę pewnie ciężkie do przeczytania a co dopiero zaakceptowania, to jednak dobrze, abyśmy to przemyślały. Ich istnienie nie skończyło się z tamtym dniem, a Nasze cierpienie nie może przesłaniać Nam wszystkiego. Nie oceniajmy pochopnie Boga, chociaż przysporzył Nam on cierpienia i mnóstwo wylanych łez to jednak ma w tym swój plan. Chociaż ciężko go niekiedy dostrzec, to jednak jest w tym plan. Bóg Nam ich nie odebrał, gdyż jest i zawsze będzie z Nami w pamięci i sercu. Pamiętajmy ich takimi jacy byli, ale wróćmy do życia. Swoją śmiercią nie chciały odebrać Nam Naszego życia, zróbmy to dla nich, bo wiem, że możemy. ❤️☘☘ ☀️❤️ ❀…ROBUNIU