♥ MARIANNA JANNASZ ♥

Powiem ci, jak tęsknię, jak bardzo brak ciebie choć wiem, że nie wrócisz, bo jesteś już w niebie. Tęsknota otwiera załzawione oczy jest mi towarzyszką i za dnia i w nocy. . Chcę frunąć do ciebie w niebieskie przestrzenie. Dla ciebie Mami się w strumień światła zmienię. Zaniosę ci dotyk tęsknej mej czułości by na zawsze z Tobą w niebie już zagościła...

Otul nas płaszczem opieki, gdy smutek przenika do głębi, ulecz rany serca rozdarte bólem.

Serce na dłoni umie się podzielić tym, co posiada, choć bywa ubogie. Rozpala w duszy iskierkę nadziei, że smutne chwile znikną wnet za rogiem. . Zdarza się wątłe i niezrozumiane, niejednokrotnie moknie w strugach deszczu. Jednak serdeczność, nocą i nad ranem, wręcza bliźniemu, aby dobro poczuł. . Przeżywa wespół troski i radości, uczynnym gestem ściera łzę z policzka. Biegnie z pomocą, kiedy niemoc gości pod powiekami, tam gdzie boleść mieszka. . Kiedy samotność zapuka do człeka, przyjmie w swe progi, nakarmi do syta. Wie doskonale, że czas wciąż ucieka, dlatego zawsze chwile chwyta...

Niczego, co nam zabiera życie
nie odzyskamy nigdy...
Ale zawsze możemy przytulić
wspomnienia...
🌹🌹(*)🌹🌹🌹(*)🌹🌹🌹(*)🌹🌹

Mami... 

Tęsknię za letnią podróżą z Tobą 

Gdzie rzeka śpiewa piosenki 

Morze usypia każdą tęsknotę 

Świat na nowo jest wielki i piękny 

Czas płynie radosną nutką... 

A my razem...i nie trzeba nic więcej.

_________ (¯`•♥•´¯).•´
__________`•.,♡❤️♡

Wśród szelestu wiatru rzewnie na liściach drzew grającego
Wśród traw zieleni i rzeki srebrzystego blasku
Wśród marzeń biegnących tu za mną każdą ścieżką wyściełaną sercem
Poczekam na Ciebie...

Zanim słońce za horyzontem zgaśnie Jeszcze raz spojrzę w złote promienie Może jeszcze jedną taką chwilę zatrzymam w sercu Nim bezpowrotnie odfrunie jak letni motyl Cicho usiądę wśród traw i posłucham szumu drzew Jeszcze tu jestem jeszcze trwam w życia śnie... To dzisiaj, a jutro zawsze niepewne jest.

Już w złotych kłosach pachnie kromka chleba,
drżą wkoło maki w soczystej czerwieni
a nam do szczęścia tak wiele potrzeba,
nie dla nas życie lipiec barwami rumieni...

Gdy w głębi serca szary kolor gości, w duszy człowieka rodzi się niepewność, czy aby zdoła iść przez życie, które gasi blask z oczu po stokroć. Myśli i słowa gubią wówczas ścieżkę, i tylko serce bije tęsknotą...

Istnienie ma tyle obrazów uczuć treści Że trudno sensu się doszukać A ono w jednym słowie się mieści Żyjesz - to już jest piękna sztuka Gdy szczęście otwiera codziennie bramę Wtedy się cieszysz że na ziemi jesteś I jesteś w życiu po uszy zakochany Chcesz czerpać z każdego dnia więcej i więcej Lecz gdy los bywa niełaskawy Ciężar życia przygniata mocno do ziemi Szukasz wtedy sensu i życiowej prawdy Chociaż losu nie da się odmienić.