|
|
Jerzy Najgebauer
* 31.10.1936 + 04.02.2001
Miejsce pochówku: Glogow
|
|
|
|
|
|
|
Licznik odwiedzin strony
14195
|
|
|
 |
Wszystko się kiedyś raz zakończy, Radości śmiech i smutek klęski - Bóg, co połączył, to rozłączy - Opadnie z duszy w grób proch ziemski. Ziemia się w ziemi tak rozsypie, Jak gdyby z duchem tu nie trwała — I w płaczu bliskich, łopat skrzypie Spełni się groźne prawo ciała. Czuję już nieraz ową chwilę, Gdy w grobie kształt się kruszy ręki — I tylko pył jest w ziemi pyle, Wolny od trwogi, próżny męki. A dusza, zapomniawszy ciała, Wzniesie się czysta i pogodna — I czuję: oto uleciała, Jak źródło chłodna, wiatr swobodna!
Zgłoś SPAM
|
Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca...
Zgłoś SPAM
|
Nigdy nie zapomne najwspanialszego trenera.....
Zgłoś SPAM
|
Pamiętam i nadal nie wierzę... Wstawiaj się za nami, tam w Górze...
Zgłoś SPAM
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie
