Podziel się wspomnieniem, zapal wirtualny znicz, dopisz się do listy Pamięci, dodaj zdjęcie, filmik lub ulubiony utwór muzyczny, który go przypomina albo który lubił słuchać.
***
Marcel był chłopcem o wręcz nadwrażliwości uczuciowej. On w sobie podwójnie wszystko głębiej przeżywał. Od dłuższego czasu Marcel był wewnętrznie rozdarty … (…) On bardzo wewnętrznie cierpiał. On krył ten żal przed wszystkimi. (…) Krzysztof Jackowski o śmierci Marcela
(...) MARCEL – zawsze życzliwy, zawsze pogodny, zawsze potrafiący się wsłuchać w cudze problemy. Wyciągający swą pomocną dłoń do każdego, kto tylko pomocy potrzebował. Dojrzały, szczery i odpowiedzialny. Żył dla innych, dla rodziny, dla przyjaciół. Był wyjątkowym chłopcem i wspaniałym synem. Podstępna choroba dopadła Marcela i nie pozwoliła Mu żyć i dzielić się z nami swoją radością i dobrocią. Depresja, na którą cierpiał odebrała Mu siłę życia. (...) Maciej Wawrzaszek, Dyrektor Szkoły Podstawowej Nr 13 w Częstochowie.
Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie. Paulo Coelho "Weronika postanawia umrzeć"
Nic się nie zmieni, jak umrzesz. Ale coś można zmienić, dopóki się żyje. – Sanzō Genjo
Miejsce spoczynku: www.bit.ly/marcel-grob(Sektor 65,Rząd 20,Nr grobu 8)
Wezwał Cię czas
Zabrał Cię stąd , gdzie nie sięga żaden żal
W świetle nadziei ,gdzie nie ma już łez
Tam teraz śnisz, tam odnajdujesz sens …
S. M. 2024-12-03
Śmierć zostawia ból, jakby wyrwała część serca, ale miłość którą dzieliliście nigdy nie zniknie. On zawszę będzie w sercu i wspomnieniach. Do zobaczenia po drugiej stronie Marcel.
Mgda 2024-04-17
Nic się nie zmieni, jak umrzesz. Ale coś można zmienić, dopóki się żyje. – Sanzō Genjo
D.K. 2024-03-29
"Rany się goją, ale ból pozostaje." (Przysłowie haitiańskie) Śpij w spokoju Marcelu
Marc 2024-03-15
Buty. A kiedy po mnie zostaną skórzane buty na strychu, to wspomnij mnie czasem rano, przyjdź, posiedź przy mnie, po cichu... I nie płacz proszę, minęło lecz jeszcze nie skończył się świat, choć twardo mi się przysnęło... pamięć jest wieczna jak wiatr.
Niech ta kolęda przyniesie ukojenie i chwilę refleksji tym, którzy zmagają się z poczuciem straty, przypominając o sile wspomnień i miłości, które są z nami zawsze.
Zrozumiałam, ze niektóre chwile trwają wiecznie.
Nawet gdy się kończą - nadal trwają.
One nadają życiu sens.
Strona KuPamięci wykorzystuje pliki cookie ("ciasteczka") w celu
zapewnienia dostępu do treści (więcej informacji).
Zmiana ustawień dotyczących przechowywania ciasteczek możliwa jest
bezpośrednio z poziomu Twojej przeglądarki.