Marianie, mam nadzieję, że razem z Danusią i Beatką będziecie tam spędzać dobry czas i będziecie czekali na nas.

Z każdym rokiem niezmiennie brakuje nam Ciebie i Danusi. Szkoda, że mieliśmy tak niewiele czasu na wspólne przeżywanie rodzinnych spotkań. Widocznie będziemy musieli to nadrobić dopiero tam na górze.

12 lat, spotkania czas przybliża nas do siebie, spoglądamy w górę myśląc o Was tato..

Chyba podświadomie, w związku z rocznicą Twojego odejścia, ostatnio myśleliśmy o Tobie Marian. Podobno czas leczy rany ale tej straty nie da się wyleczyć. Każdego roku bardzo odczuwamy brak Ciebie i Danusi.

Bije zegar godziny, my wtedy mawiamy:
Jak ten czas szybko mija! A to my mijamy!
S. Jachowicz

Już tyle lat minęło od tej chwili kiedy Bóg wybrał dla Ciebie inna drogę ale my wciąż nie możemy się z tym pogodzić. Ciągle wspominamy te miłe spotkania i małe radości z bycia razem i cieszenia się z drobnych rzeczy. Bardzo nam Ciebie i Danusi brakuje.

Marian nasz drogi przyjacielu do dzisiaj żałujemy, że za rzadko się widywaliśmy z Tobą i Danusią żeby wspólnie cieszyć się naszymi dziećmi i wnukami. Mogło być inaczej ale Bóg wybrał dla Ciebie inną drogę. My na tym świecie będziemy wspominać nasz ostatni wspólny wyjazd do Sopotu i wieczory na plaży. A kiedy znowu się spotkamy nadrobimy ten przerwany za wcześnie czas na tej ziemi. Usiądziemy jak wtedy wieczorem na plaży przy zachodzącym słońcu i zimnym piwku i powspominamy ......

,,życie jest tylko snem w drodze do śmierci....''